Uçurtma
Uçurtmamı son kez elime aldığım son kez göklerde serbest bıraktığım gün çocukluğumu da almış götürmüş Ah bir farketseydim elimden kaçan ipi parmaklarımın arasından kayıp kaybolan çocukluğumu, saflığımı . . . Bir uçurtma yapmıştık babamla göklerin tadını aldı mı bilmedi inmek nedir bilmedi toprak nedir tek bildiği kuşlar ve gökyüzü oldu Onun özgür ve coşkulu kanatlarının arasında bıraktım ben çocukluğumu uçsunlar beraber yarınlara koşuşsunlar bulutlarla yarışsınlar rüzgarla yeter ki durmasınlar, düşmesinler yeter ki kaybolmasın ne uçurtmam ne de çocukluğum
